Home	Père Hubert	Nieuws	Agenda	Teksten/ geluidsfragmenten	Video	Contact
Père Hubert Al op mijn zesde vond ik een oude koffergrammofoon en speelde platen van Chuck Berry en Bill Haley. Op m'n tiende droomde ik weg voor de jukebox in het cafe van mijn opa met het Kingston trio en Peter Koelewijn. Toen ik zestien was, speelde ik drie accoorden op mijn Eko gitaar en schreef mijn eerste lied voor het meisje van wie ik nog altijd zielsveel houd. Ik schrijf nog steeds mijn eigen muziek en teksten (ook op verzoek). Vergelijken doe ik niet graag maar anderen wel met Cornelis Vreeswijk, Bram Vermeulen of Stef Bos. Het lijkt mij te veel eer, maar een zekere overeenkomst is de oprechte toon van tekst en muziek. Het liefst treed ik daarom op in kleine gelegenheden, verzekerd van een luisterend oor en zie ik het publiek na afloop peinzend huiswaarts keren, maar altijd met het gevoel dat ze naar een feestje zijn geweest!