Home	Père Hubert	Nieuws	Agenda	Teksten/ geluidsfragmenten	Video	Contact
Steeds vaker bang Je komt op tijd thuis om meteen weer te gaan. Je neemt een hap uit de magnetron. Om acht uur vergaderen, het is om half twaalf Gedaan, niks wijzer dan toen het begon Nee voor jou geen drankje meer, want het is donderdag En je weet dat ze dan op wacht. Zullen we, niet te lang, even snel, als het mag “Morgen vroeg weer op” en ze lacht. Het moet allemaal in een vast systeem Met een muur of een lijn of cordon er omheen; Het moet op vaste tijden en volgens model Gevangen in kaarten en klokken en spel. Want de passie wordt reeds in de pamper vermoord, De waarheid de nek omgedraaid. De liefde wordt in de kiem al gesmoord En de schijn met bedriegen verfraaid. Je hoeft nooit meer te denken, er wordt voor je beslist, Je mening wordt niet meer gevraagd. Voor jou ook een ander, je kan worden gemist. Je wordt telkens het bos in gejaagd. En als je wilt zeggen wat jij er van vindt, Dan kijken de heren je aan. Met een blik die het liefst jouw gevoelens verslindt En je denkt: ik kan beter maar gaan. Het moet allemaal in een vast systeem ... Moet het blauw zijn of rood of oranje misschien? Kan het minder zijn of moet het meer? Het moet grauw zijn of dood en ’t liefst wil ik zien Dat economisch is verantwoord, meneer! Och laat mij niet lachen wanneer ze beweren: Het is toch in ieders belang. Ze vullen hun zakken de hoge heren En ze maken mij steeds vaker bang. Het moet allemaal in een vast systeem ... Ik krijg toch mijn geld dus moet ik niet klagen. Daar is toch geen mens bij gebaat. En ik durf al bijna niet meer te vragen, Waar het nou echt over gaat. Zij lachen mij uit in hun driedelig pak Zij weten het antwoord al lang Systemen, modellen en kouwe kak En dat maakt me vreselijk bang. Het moet allemaal in een vast systeem ... tekst en muziek: Hubert Bosua Terug